| |
| Η Ζωή έχει δύο Όψεις |
|
Η Ζωή έχει δύο Όψεις
|
| Πέντε άνθρωποι από διαφορετικούς κόσμους πορεύονται προς έναν τελικό προορισμό. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους, ο καθένας ανακαλύπτει καλύτερα τον εαυτό του, και ίσως τον γνωρίζει για πρώτη φορά. Όπως θα διαπιστώσουν, η «ζωή έχει δύο όψεις». Η πρώτη όψη είναι η ναρκισσιστική, που έχει ως κύριο στοιχείο της τον εγωισμό και δεν σου επιτρέπει να ζήσεις πέρα από τα στενά όρια της λογικής. Η δεύτερη όψη είναι η αληθινή, με κύριο γνώμονα την αγάπη, η οποία σε απελευθερώνει από κάθε στενό όριο του μυαλού και σε ταξιδεύει πέρα από τα όρια της φαντασίας… |
|
| Ο πόνος της αγάπης |
|
Ο Πόνος της Αγάπης
|
| Oποιος αγαπήσει αληθινά είναι αναπόφευκτο πως θα πονέσει, κυρίως λόγω της απώλειας. Όμως θα μπορέσει να αγαπήσει ξανά μετά τον πόνο; Μία οικογένεια δοκιμάζεται από τον αφόρητο πόνο της απώλειας του πιο αγαπημένου μέλους της. Το συγκλονιστικό αυτό γεγονός επισκιάζει τις ζωές των μελών της για χρόνια, μέχρι που εμφανίζεται στον δρόμο τους η Άννα, μία νεαρή γιατρός. Γίνεται ο συνδετήριος κρίκος της άτυχης οικογένειας και επηρεάζει τη ζωή του καθενός με διαφορετικό τρόπο. Όλοι θα θελήσουν τη βοήθειά της για να καταφέρουν να σωθούν, αλλά στο τέλος είναι και η ίδια που θα σωθεί. Κάποιες πληγές δεν κλείνουν ποτέ, απλά απαλύνονται με τον χρόνο. Μπορεί η αγάπη να επουλώσει τις πληγές ή δεν αρκεί; Το παρελθόν μας σίγουρα μας καθορίζει, αλλά πόσο ελεύθεροι είμαστε να ξεφύγουμε από ό,τι μας κρατάει πίσω; Ο μόνος τρόπος να ζήσουμε αληθινά είναι να αγαπάμε, παρόλο που ξέρουμε ότι θα πονέσουμε. Το μόνο σημάδι ότι αγαπήσαμε πραγματικά είναι το σημάδι που μας αφήνει η πληγή του πόνου. Τελικά, η ίδια η ζωή εξαγνίζει ή ο θάνατος; |
|
| |
| Το άγγιγμα του αρώματος |
|
Το Άγγιγμα του Αρώματος
|
| Η µυρωδιά του κάθε ανθρώπου είναι χαρακτηριστική και είναι ανεξάρτητη από το άρωµα που φοράει. Το άρωµα έχει περιορισµένη διάρκεια, αλλά η µυρωδιά που αναδίδει είναι µοναδική. Καθορίζει το ποιος θα σε προσεγγίσει, ακόµα και το ποιος θα σε αγαπήσει. Το βιβλίο διαπραγµατεύεται την ιστορία της Κατερίνας και του Άντζελο. Αφορµή προσέγγισης της ντροπαλής Ελληνίδας από τον πανέµορφο Ιταλό είναι το άρωµά της. Θα καταφέρει όµως η µυρωδιά της να αγγίξει την ψυχή του; Όλα ξεκινούν στη Σκάλα του Μιλάνο. Οι στιγµές που µοιράζονται ελάχιστες, αλλά τα συναισθήµατα αµέτρητα. Η απόσταση γίνεται αναπόφευκτο εµπόδιο. Θα καταφέρει ο έρωτάς τους να το υπερβεί; Εκτός από τις πέντε αισθήσεις που οξύνονται µε τον έρωτα, η Κατερίνα βρίσκεται στο δίληµµα αν πρέπει να εµπιστευτεί και την έκτη αίσθηση, πιθανότατα το µεγαλύτερο αισθητήριο της ανθρώπινης υπόστασης. Παραµένει καίριο το αιώνιο ερώτηµα: «Στην τέχνη και στην αγάπη είναι το ένστικτο αρκετό;». |
|
| |
| Επτά αποκλίσεις |
|
Επτά Αποκλίσεις
|
| Όλοι μας έχουμε τις αδυναμίες μας, γιατί γεννηθήκαμε άνθρωποι. Όλοι μας όμως θα πρέπει να έχουμε ως σκοπό να προσπαθήσουμε να τις ξεπεράσουμε, για να ενωθούμε με το Θείο. Άλλωστε, είμαστε πλασμένοι «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν» του Θεού. Τα αμαρτήματα δεν είναι τίποτα άλλο παρά αποκλίσεις από τη θεϊκή μας υπόσταση. Φυσικά επακόλουθα της ανθρώπινής μας υπόστασης, δεν είναι ξένα σε κανέναν μας. Και η ηρωίδα της ιστορίας μας δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από αυτά. Η γέννηση της Ελισάβετ καθόρισε την υπόλοιπη ζωή της. Γεννήθηκε στις 7-7-1977 και ο αριθμός επτά σημάδεψε τη μετέπειτα πορεία της. Στα δεκαεπτά της διέπραξε το πρώτο αμάρτημά της και ανά τρία χρόνια περίπου τα υπόλοιπα έξι. Όλα αυτά τα χρόνια δίπλα της ήταν ο Μάρκος. Στην αρχή ως φίλος, ως τη στιγμή που αποκαλύπτεται ένα μυστικό που είχε βαθιά κρυμμένο. Θα μπορέσει η Ελισάβετ να τον δεχτεί πάλι στη ζωή της; Και πρέπει, όποιος επιθυμεί να ανακαλύψει τον εαυτό του, να χάσει πρώτα την ψυχή του; Αυτό είναι το φλέγον υπαρξιακό ερώτημα το οποίο μας υποβάλλουν οι «Επτά Αποκλίσεις». Ο Δάντης Αλιγκέρι αναφέρει χαρακτηριστικά στο σπουδαίο του έργο «Θεία Κωμωδία»: Το μονοπάτι που οδηγεί στον παράδεισο αρχίζει στην κόλαση (La senda que lleva al Paraíso comienza en el Infierno). |
|
| |
| Κοιτάζοντας προς τους αιθέρες |
|
Κοιτάζοντας προς τους Αιθέρες
|
| Σε έναν κόσμο όπου η αγάπη και ο πόνος είναι αλληλένδετα, τρεις ζωές μπλέκονται σε μια αλυσίδα που ούτε ο θάνατος δεν μπορεί να σπάσει. Ο Αλέξανδρος, η Ζωή και η Ελευθερία μας αποκαλύπτουν τι σημαίνει να ζεις πλήρως: να συνδέεσαι, να αγαπάς και να ρισκάρεις, όσο κι αν πονέσεις. Για τον Αλέξανδρο, η Ζωή έγινε η πυξίδα του. Για τη Ζωή, η αγάπη ήταν το φτερό που την κράτησε ψηλά. Και για την Ελευθερία, το ρίσκο έγινε ο μόνος δρόμος για να αναπνεύσει αληθινά. Μια ιστορία για την αιωνιότητα που γεννιέται μέσα από την αγάπη, για τον λυτρωτικό πόνο που μας υπενθυμίζει τι αξίζει στη ζωή. Ένα βιβλίο που μας καλεί να διαβούμε μονοπάτια δύσκολα, μα γεμάτα φως. |
|
| |
|
|
|
